Cumartesi gece yarısı uykusu kaçan Defnenil tabiri caizse anamızı ağlattı. Bu durumda bugün yorgunluktan hiçbir yere adım atamadık. Öğlen o uyuyunca bizde uyuyalım dedik, ama insan bir saatte dinlenemiyor, hatta daha sersemleşiyor. Miskin geçen günün, tek atraksiyonu olan park gezmemizden kalanlarda bunlar.
Sallandı
kaydı
tedi kovaladı
düştü dizini sıyırdı
ağladı
ama eve girmek istemedi...
Tedi kaçma :)
Tedi gel!!!